• Absurd toneel

Dit theater wordt vaak gebruikt om de doelloosheid van het leven aan te tonen. Bij dit theatergenre maken mensen gebruik van realistische karakters en situaties. Dit genre was vooral populair geworden na de Tweede Wereldoorlog,  omdat mensen in de Tweede Wereldoorlog de zin van het leven niet meer zagen en omdat er veel negativiteit op ze af kwam. Na de Tweede Wereldoorlog kwam men in een dip door al het verlies dat ze geleden hadden. Het absurde theater verwoordde de doelloosheid van het leven in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Er hangt bij het absurd theater vaak een droomachtige sfeer.

 

 

• Animatronicsshow / Poppentheater

Bij een animatronicsshow is er geen sprake van een theaterstuk gespeeld door mensen. De theaterstukken bij dit theater worden gespeeld door poppen. Vrijwel de hele voorstelling wordt technisch bestuurd en gaat daarom ook automatisch. Bij poppentheater is dat niet het geval. De poppen worden bespeeld door mensen.

 

 

• Bewegingstheater

Bewegingstheater is een vorm van theater waarbij wordt uitgegaan van fysiek theater. De bewegingen die hierin voorkomen worden gezien als een fysieke beeldtaal. De bewegingen staan dus symbool voor het onderwerp dat de spelers willen laten zien aan hun publiek.

 

• Cabaret

Cabaret is een vorm van kleinkunst. Deze theatervorm is bedoeld om mensen te entertainen en om ze aan het lachen te maken. Zo worden er spottende grapjes gemaakt over van alles. Bij cabaret wordt veel uitgegaan van een combinatie van dans, zang, poëzie en theater. De opvoering van cabaret kan plaatsvinden in een theater, nachtclub, op de radio en op de televisie.

 

• Circustheater

Het circus theater is een theatervorm bedoeld om mensen te entertainen waarbij gebruik wordt gemaakt van circusacts. Het circustheater is ook een plaatselijk theater. Het vindt namelijk het hele jaar door op een vaste plaats in Scheveningen.

Zo ziet het circustheater in Scheveningen er uit.

 

• Combitheater

Bij het combitheater worden verschillende soorten theater samengevoegd tot één geheel en vormen samen een combitheater.

 

• Dans

Theater kan ook in de vorm van dans, zo heb je ook weer verschillende vormen van dans, zoals ballet. Bij dans wordt er vaak of niet gepraat, of afwisselend met de dans. Bij dans wordt er al snel groots gebruik gemaakt van het hele podium. Muziek speelt een erg belangrijke rol bij deze vorm van theater. Ook kan het met behulp van dans een verhaal uitbeelden.

• Improvisatietheater

Bij improvisatietheater gaat het er puur om wat er in de speler op komt in het theater tijdens de show. De speler is niet voorbereid op wat gaat komen en wat andere zeggen of doen. Het is de bedoeling dat ter plekke keuzes gemaakt worden voor het personage.

 

• Klucht

Een klucht is een erg kort ‘toneelstuk’ en is gebaseerd op komische situaties. Het is dan ook bedoeld om het publiek aan het lachen te maken. De verhaallijn in een klucht is daarom ook minder complex dan bij andere theatersoorten. Je kan een klucht  niet zien als een komedie, alhoewel ze veel op elkaar lijken. De inhoud bij een komedie is complexer dan bij een klucht. Bij een klucht wordt vooral de komische situatie aangeduid. Dit gebeurt natuurlijk ook in een komedie, alleen wordt er bij een komedie de meeste aandacht gelegd op het verhaal.

 

• Komedie

Komedie is een amuserende en humoristische vorm van theater. Het is het tegenovergestelde van een tragedie en loopt vaak goed af.
Het voornaamste doel van een komedie is het publiek aan het lachen te maken. Een komedie lijkt erg veel op een klucht, alleen heeft een komedie minder platte taal en minder volkse personages, die een klucht wel heeft. De situaties die zich bij een komedie afspelen, zijn vaak herkenbaar.

 

Tragedie

Een tragedie is een toneelstuk met als onderwerp een (hoog)bekend persoon uit de geschiedenis. Dit verhaal loopt af met een droevig of triest einde. Er zijn twee soorten tragedies:  een retorisch-didactische tragedie en een Aristotelische tragedie. Bij een retorisch-didactische tragedie zijn de scènes afgerond. Ook zijn de personages hierbij niet helemaal psychologisch uitgewerkt. Ze vertegenwoordigen slechts het kwaad (moeten alleen als kwaad voorstellen). Bij een Aristotelische tragedie is de stemming in het toneelstuk voortdurend ernstig, zodat het publiek sneller gaat meeleven met het stuk.

 

 

• Locatietheater

Een theater wordt een theater op locatie genoemd wanneer het theaterstuk op een andere plek plaatsvindt dan in een theater zelf of in het openluchttheater. De plaats maakt een belangrijk deel uit van de voorstelling. Als het theaterstuk bijvoorbeeld gaat over een haven, is het erg logisch bij locatietheater dat de uiteindelijke opvoering plaatsvindt op een haven.

 

 

• Melodrama

Bij een Melodrama hoort een voorspelbare verhaallijn en het doel is een emotie op te roepen bij het publiek. Een melodrama wordt ook wel een volksdrama genoemd. De spelers spelen vaak stereotypes en moeten herkenbaar kunnen zijn voor het publiek. Tijdens het melodrama is er sprake van dramatische actie die begeleid wordt door muziek.

• Musical

Musical is een theatervorm waarbij men verschillende kunsten uitoefent zoals: zang, dans en acteren. Vanwege deze combinatie wisselt de voorstelling van een musical zich erg af, wat een musical heel interessant maakt om naar te kijken. De musical ontstond in de 18e eeuw in New York, dat in die tijd een combinatie was van de opvoering van een theaterstuk en opera. De allereerste wereldwijde musical is opgevoerd in 1927. Deze musical heet “Showboat”. Na deze eerste musical ontwikkelde de musical zich steeds meer. Zo kwamen er ook doorgecomponeerde musicals, waarin ook de tekst op muziek werd gezegd, en niet alleen de liedjes. In Nederland kwamen de eerste echte musicals uit Amerika of Engeland.

 

• Kindertheater

De naam zegt het al: kindertheater is speciaal gemaakt om kinderen te amuseren. Dit kunnen verschillende vormen van theater zijn. Een voorbeeld van een kindertheater voorstelling is Doornroosje van K3. Dit is een musical speciaal gemaakt voor kinderen.

 

We hebben de musical bekeken, en het viel ons op dat alles heel erg groot gespeeld is. Ook alle gebaren die de mensen maken waren heel erg groot. Omdat alles zo groot gespeeld is wordt de musical niet realistisch. Ook viel het op dat als je goed op de tekst lette de tekst nergens op sloeg. Het grootste deel van de musical bestond uit zang en dans, er kwam vrij weinig tekst in voor die echt gesproken werd. Dit kan te maken hebben met de aandachtsboog van kinderen. Door veel afwisseling blijven de kinderen opletten, anders verlies je al snel hun aandacht. Dat is erg belangrijk bij kindertheater.
Het decor was gemaakt als een soort boek, waarbij je steeds de volgende bladzijde moest omslaan en de spelers droegen grote opvallende kledingstukken. De slechteriken waren in het zwart gekleed en ze kwamen het podium op met rook.
Als je dus naar een musical gaat dat kindertheater is, wordt alles heel groot gespeeld en worden emoties vergroot.

 

We hebben ook een andere musical bekeken, in de vorm van kindertheater, namelijk Het huis Anubis De legende van het spooktheater. Het verschil dat ons opviel:

• Er wordt tegen het publiek gesproken
• De zaal wordt echt betrokken bij het stuk
• Er is geen decor

Een overeenkomst was dat het getal honderd in beide stukken vaak gebruikt werd. (Dit komt waarschijnlijk omdat het een duidelijk getal is en kinderen het snel zien al als een heel groot getal.)

• Opera

Een opera is een vorm van theater die muzikaal opgevoerd wordt. Bij een opera wordt het stuk begeleid door een orkest en er wordt vaak alleen in gezongen in een poëtische vorm. De tekst die in een opera wordt gebruikt, wordt dus gezongen. In een opera speelt dans vaak een grote rol. Dans vormt namelijk een groot onderdeel van het verhaal. Opera is ontstaan in de 16e eeuw in Florence. In deze eeuw wilden een groep intellectuelen het klassieke drama op een nieuwe manier interpreteren en zij begonnen op deze manier de theatervorm die nu nog steeds wordt gebruikt in de theaterwereld: opera.

Een klassieke Italiaanse opera bestaat uit

1. Ouverture: Een ouverture is een instrumentale opening van de opera. In de ouverture wordt het thema en de toon van de opera aangeduid.
2. Aria’s, duetten, koorzangen: Dit zijn de kernpunten van een opera. Deze worden verbeeld in zang, toneel en muziek.
3. Recitatief: Hierin wordt de verhaallijn overgebracht aan het publiek. Het is de bedoeling dat de verhaallijn goed verstaanbaar wordt overgebracht. De begeleiding hierbij is minimaal.
4. Intermedi of Intermezzi: Dit is de uit- of inleiding die tussen verschillende aktes wordt gespeeld. Dit is instrumentaal, er is dus geen sprake van zang.

 

• Operette

Deze vorm van theater lijkt erg op Opera. Het verschil tussen de opera en de operette is dat een operette veel meer in de humoristische vorm wordt opgevoerd. De onderwerpen zijn vaak minder serieus. Het is dus een luchtig muziekdrama genre. De zang en de gesproken teksten wisselen elkaar af.  Het verhaal in de operette is meestal onwaarschijnlijk en sprookjesachtig. Nederland heeft geen belangrijke producties van de operette gekend, alhoewel er na de Tweede Wereldoorlog wel een musicaltraditie in Nederland is ontstaan. Er zijn een paar Nederlandstalige operettes geschreven, waaronder ‘Sepp'l’ van Emiel Hullebroeck die in 1926 is geschreven en’ Marijke’ van Jan Vogel die in 1942 is geschreven en Anton Beuving. Dit is alleen bij tekst gebleven en niet uitgevoerd.

• Pantomime

Pantomime is een theatervorm, waarbij niet wordt gesproken en het vooral gaat om de bewegingen en de gezichtsuitdrukkingen. De bewegingen die de spelers maken vormen een verhaal. Er wordt niet bij gesproken, maar toch wordt duidelijk wat de spelers bedoelen. Soms is er tijdens deze theatervorm sprake van achtergrondmuziek, maar dit is niet altijd het geval. De situaties bij pantomime mogen niet te complex zijn, omdat het publiek de situaties anders niet zouden begrijpen. Mimespelers hebben vaak zwart/witte schmink en typerende kleding. Ze zijn vaak te vinden op straat. In het park naast de Eiffeltoren lopen vaker mimespelers rond die daar vaak al improviserende een stukje opvoeren.
Erg bekend bij pantomime is het scenario waarbij de speler ‘opgesloten’ zit in een onzichtbare box.

Een heel bekende pantomime speler was Charlie Chaplin. Charlie Chaplin was een Engelse acteur en regisseur. Hij was geboren in 1889, in Londen (en heeft pantomime echt op de kaart gezet).

• Poppenkast

Deze vorm is vaak bedoeld voor de jeugd. In het stuk wordt er gebruik gemaakt van poppen die om handen heen zitten en zo met behulp van de hand allerlei bewegingen kunnen maken. Een poppenkast is letterlijk een soort open kast waarachter mensen kunnen zitten die met hun handen boven zich met de poppen een verhalend stukje op kunnen voeren. Het verhaal bij een poppenkast is vaak simpel en grappig. Het moet bedoeld zijn om kinderen te vermaken.

 

• Straattheater

Straattheater wordt op straat of  in een openbare ruimte opgevoerd. De mensen  op straat vormen het publiek en de mensen kunnen zelf bepalen of ze blijven kijken of niet. Het is vaak gratis en soms kun je zelf geld geven.

Straattheater maakt vaak deel uit van een festival. Bij het straattheater zijn de verhalen die zich afspelen niet erg complex en het duurt ook niet al te lang, zodat mensen zich ten  alle tijden kunnen aansluiten bij de uitvoering en het alsnog zullen begrijpen. Een voorbeeld van straattheater in Alkmaar is Kaeskoppenstad. Hierbij verkleden de mensen zich als historische figuren. Het verhaal dat de mensen mee willen geven heeft alles te maken met hun personage. Als je bijvoorbeeld een schoenenpoetser speelt ben je arm en dat moet je spelen. Het publiek wordt hier heel erg bij betrokken. Je kan als toeschouwer meegaan in het spel, of simpelweg gewoon kijken hoe de mensen het spelen. Ikzelf, (Maaike) heb in 2016 meegedaan met Kaeskoppenstad. Ik speelde een zieke vrouw. Ik moest dus vrijwel de hele tijd rondhangen bij het ziekenhuis. Af en toe werd ik ‘behandeld’. Maar ik moest ook mensen aanspreken, wat ik erg leuk vond om te doen.

• Politiek theater

Politiek theater is een theatervorm waarin de politieke situatie van een bepaald land en/of gebied wordt weergeven. Binnen het politiek theater zijn er twee genres: vormingstheater en episch theater.

Vormingstheater

Deze vorm van toneel was bedoeld om de mensen (burgers) sociaal en politiek bewust te maken. De actualiteit speelt hierin een grote rol. Deze vorm van theater werd met voorkeur opgevoerd op plaatsen waar de doelgroepen zich bevonden. Deze theatervorm is ontstaan in de jaren ‘60. De naam vormingstheater komt uit het feit dat veel toneelgroepen voor scholen speelden, dus voor de jeugd.

 

 

Episch theater

In de jaren twintig en dertig groeide in Duitsland een beweging, die naar een verandering van het bestaande schouwburg theater streefde. Deze ontwikkeling kreeg vorm in het episch theater. Bertolt Brecht speelde bij deze ontwikkeling een grote rol. Bertolt Brecht verzette zich tegen het kijkkast theater, dat illusies tevoorschijn zou toveren en het publiek vrij weinig bij de gebeurtenissen op het toneel en de personages zou betrekken. Deze vorm van theater zou de dagelijkse bezigheid toentertijd doen vergeten. Op deze manier diende het theater volgens Brecht voornamelijk als ontluchtingskanaal voor alledaagse spanningen in de samenleving. Die gevoelens en spanningen waren na de voorstelling misschien wel opgelost, maar de omstandigheden waarbinnen ze waren ontstaan, bleven onveranderd.

Brecht wilde de toeschouwer juist inzicht geven in de maatschappelijke en politieke situatie van dat moment in Duitsland die werd gekenmerkt door armoede, fascisme, klassenstrijd en sociaal onrecht. Door afstand scheppende technieken te gebruiken die verhinderden dat men zich te veel in de personages of gebeurtenissen inleefde (het zogenaamde vervreemdingseffect), kon de toeschouwer des te beter tot nadenken worden aangezet.

 

Modern toneel

 

Bij het modern toneel is Konstantin Stanislavski (geboren 1863), een Russische toneelregisseur en van grote invloed geweest op de ontwikkeling van dit toneel en het acteren ervan. Hij veranderde het toneel volkomen doordat hij het accent meer legde op de psychologische uitdieping van personages. Hij werd hierdoor zo erg belangrijk in de wereld van het toneel.

Bij modern theater gaat het vooral om het karakter van de personages en zo de loop van het verhaal. Dit theater gaat vaak met de tijd mee en is erg divers.