Wij zitten zelf allebei op Artiance, waarin we de productieklas theater volgen. Dit betekent dat wij met elkaar onze theaterstukken schrijven en opvoeren met de hulp van onze regisseur. Hier werken we een heel jaar aan. Het voordeel hiervan is dat je zelf je eigen stem kan laten horen en kan laten weten wat jij als individuele speler aan het publiek wilt meegeven.

 

Met ons theater hebben wij in het schooljaar 2015/2016 het stuk: 'Hart Op Weg' gemaakt. In dit theater lieten we onze kijk op het leven zien. Over wat je als mens wilt bereiken in het leven en wanneer jouw leven ‘geslaagd’ is (o.a. volgens je ouders). Ook gaat het over gebeurtenissen die jou als persoon helemaal veranderd hebben en gevormd hebben in de persoon die je nu bent. De theatervorm die we gebruikt hebben is niet-realistisch theater. Dit kun je kenmerken door de absurde bewegingen die we gebruikten als groep. Er is veel sprake van monologen en er is veel interactie met het publiek. Het is niet het soort theater dat zich in het dagelijks leven zou afspelen. Binnen dit theater wordt er een combinatie gemaakt van humor en serieuze onderwerpen. Op deze manier wordt het theaterstuk luchtig. Terwijl het onderwerp van ons stuk erg serieus is. Ook kan je zeggen dat ons theaterstuk plaatselijk theater is. Dit theaterstuk speelde zich namelijk af in een lege hal.

 

‘Het is alsof ik in een kamer sta.

Met een aantal mensen.

En als die mensen weg gaan en de deur dicht doen, dan bestaan ze niet meer.

Draait alles dan om mij?

Voelt het voor iedereen zo?

Als ik een kamer uit loop

en ik doe de deur dicht

en ik loop weg…

besta ik dan voor die mensen ook niet meer,

alsof ik niet werkelijk besta,

alsof ik maar even een figurant was?’

 

Dit jaar maken we niet 1 stuk in 1 jaar, maar 4 theaterstukken in 1 jaar. We spelen op 3 festivals: Brugtheaterfestival, Big draw en het Midwinterfestival.

 

Tijdens Big Draw waren wij (de productiegroep) de openingsact. Big Draw is géén theaterfestival, maar toch waren we gevraagd voor een korte openingsact. Deze act hebben wij gemaakt op het nummer 'Cry me a river'. Dit was niet realistisch theater, omdat wij, de groep, de tranen moesten voorstellen die een speler uit onze groep zou moeten huilen. We hebben deze act opgevoerd op straat, waardoor je het ook wel straattheater kunt noemen.

 

Tijdens het Brugtheaterfestival gingen we ons stuk opvoeren in een café, omdat het Brugtheaterfestival een festival is waarbij je naar verschillende café’s kunt gaan waarin theaterproducties gespeeld worden. Meestal duurt dit niet langer dan een half uur. Het stuk dat wij maakten ging over onze toekomst. Dat de volwassenen van nu zich zorgen maken over bijvoorbeeld waar hun kliko gebleven is en dat ze niet alle korting hebben gekregen. Ons stuk heette daarom ook:”YES! Ik heb mijn kliko”.

 

Maaike: "Het Midwinterfestival was voor mij het grootste festival waar ik aan mee had gedaan. Dit festival vond plaats in De Rijp in Alkmaar. Hierin gingen wij onze act opvoeren onder filmmuziek. Het stuk dat wij gemaakt hadden is geinspireerd op Charlie Chaplin. De humor die we hierin gebruikt hebben is bizar en onwaarschijnlijk. Het stuk gaat over een absurde dokter en een assistente die mensen ontvangen met hele rare ongevallen. Zo denkt een patiënt dat de as van haar vader nog leeft en vraagt aan de dokter of hij het ook daadwerkelijk tot leven kan laten komen. De dokter neemt dit erg serieus." Deze absurde vorm van theater was toch erg populair bij de mensen. Veel mensen moesten lachen en er bleven ook veel mensen kijken bij ons stuk.

 

De laatste productie die we opvoeren is een theaterproductie die zich afspeelt in een theaterzaal. Ook zal deze voorstelling langer dan een half uur duren. De voorbereidingen voor deze productie lopen nog.